DÍA DE LA ENFERMERÍA | Nuria González: «O que falta é que creamos en nós mesmas, crer na nosa profesión e valorala de xeito máis importante»

Ourense, 12 de mayo del 2020 | Nuria González cumplirá, el próximo mes de octubre, diez años trabajando para el Sergas como enfermera eventual en Ourense. En este tiempo nunca ha dejado de aprender, con cada turno siempre algo nuevo y más motivaciones para seguir ejerciendo una profesión que ama.

Contamos con ella, con su experiencia desarrollando su labor pero también con su trabajo en la lucha por los derechos laborales de las enfermeras eventuales para que, en el Día de la Enfermería, nos cuente sus impresiones sobre la profesión y su evolución en un futuro inmediato protagonizado por la emergencia sanitaria.

 

Pregunta: ¿Qué es la Enfermería para ti? ¿Cómo entiendes tu profesión: como una profesional de los cuidados, como una profesional de la atención sanitaria más personalizada... ?

Respuesta: A enfermería é arte ou ciencia co obxetivo de coidar as persoas como ser biopsicosocial. A enfermería é a profesión do coidado e que ten no seu eixe central a axuda e autocuidado as cales leva a cabo promocionando a saúde, traballando na prevención das enfermidades e coidando a quen o precisa.

P: Los profesionales de la Enfermería, al estar en contacto directo con el paciente y los familiares, ejercéis también un papel de atención psicológica, ¿crees que se reconoce esa labor o que se entiende como algo más que se supone que es vuestra tarea?

R: Considero que esa parte vai innata no momento que temos a visión das persoas como ser biopsicosocial. Esta parte dos nosos coidados non esta valorada de xeito correcto.

P: ¿Qué es lo más emocionante de hacer tu trabajo? ¿Qué es lo que más te impulsa a seguir a pesar de las dificultades?

R: O máis emocionante, sen lugar a dúbidas, é ver como influen os teus coidados na evolución da persoa, tanto no seu estado de saúde como en coñecementos.
O que máis me impulsa son as múltiples aplicacións que ten esta profesión e aprender día a día.

P: ¿Cómo se puede dar más protagonismo a las/os profesionales de la Enfermería en nuestro sistema sanitario? ¿En qué tareas o campos crees que podríais participar más activamente? ¿Qué es lo que le falta a la profesión?

R: É moi importante empoderar a nosa profesión e saber que aínda que traballamos como un equipo multidisciplinar, nós temos a nosa propia autonomía. Hai que darlle máis responsabilidades xa que adquirimos coñecementos suficientes para eso e derogar o mito de que somos “as secretarias das médicas e médicos”.

Coido que a investigación é un campo no que deberíamos estar máis activas. O que falta é que creamos en nós mesmas, crer na nosa profesión e valorala de xeito máis importante.

P: ¿Crees que todavía existe la imagen de la/el enfermera/o supeditada/o al médico, que no ejerce su profesión con independencia?

R: Como dixen na resposta da anterior pregunta é un mito a derogar. Somos un equipo e cada un ten as súas responsabilidades pero podemos traballar de xeito autónomo.

P: ¿Crees que la profesión tiene el reconocimiento que se merece por parte de los pacientes?

R: En xeral sí pero seguen existindo crenzas incertas e persoas que o infravaloran.

P: ¿En qué ha ido cambiando vuestra labor teniendo en cuenta el alto envejecimiento de la población?

R: A nosa labor adaptase as necesidades e dependencia das persoas ás que coidamos, no caso das persoas máis envellecidas, presentan unha dependencia elevada. Esto leva a que nas plantas de hospitalización na que se atopan persoas máis envellecidas, a carga de traballo é maior e en moitas ocasións, o ratio de persoal insuficiente: non podemos quedar dúas enfermeiras e dúas técnicas en coidados auxiliares de Enfermería para o coidado de 40 doentes.

P: La crisis sanitaria del coronavirus ha puesto a prueba vuestra dedicación y compromiso con la profesión, ¿qué retos ha supuesto a la hora de ejercer vuestro trabajo?

R: O principal reto era traballar todas as categorías profesionais máis unidas que nunca, e considero que este reto foi superado con nota.

P: ¿Va a dejar cambios en vuestras rutinas, en la forma que ejercéis día a día?

R: Teremos que aprender a convivir co COVID. O risco sempre estará presente. Deberemos traballar máis protexidas e as xerencias proporcionarnos esa protección.

P: ¿Qué opinión te merece el reconocimiento a vuestra labor en estos momentos de crisis sanitaria? ¿Es algo que debería estar presente siempre o piensas que es lógico que capte más atención ahora?

R: Os recoñecementos verbais, escritos e os aplausos, son un feito o cal agradecemos moito pero, dende logo, o apoio debería de ser pre e post emerxencia sanitaria.
Persoalmente non me sinto valorada como profesional por este servizo de saúde, vai sendo hora de cambios que levamos anos pedindo.

P: ¿Qué le dirías a una persona que se está planteando dedicarse a la Enfermería?

R: A profesión motiva moito pero as condicións laborais fan moito mellor no día a día. Eu persoalmente non me vexo desempeñando outra profesión, temos un campo de traballo moi amplo.

P: Este 2020 había sido declarado como el Año Internacional de la Enfermera y la Matrona, ¿qué mejoras o acciones cabría esperar de las distintas Administraciones en una ocasión así?

R: Empoderación da profesión , esixir condicións laborais dignas e que COIDEN A QUEN COIDA.

P:Al final de tu turno, cuando te vas a casa, ¿con qué te quedas?

R: Hai días moi complicados pero sempre se intenta sacar a parte positiva e aprender non só conceptos profesionais, senón autocontrol e manexar distintas emocións. A maioría das veces que saio agotada mentalmente, é debido a xestión máis que ó traballo físico en sí.


Imprimir  
Usamos cookies

Este portal web únicamente utiliza cookies propias con finalidad técnica, no recaba ni cede datos de carácter personal de los usuarios sin su consentimiento. Sin embargo, contiene enlaces a sitios web de terceros con políticas de privacidad ajenas a las de OCE OURENSE que usted podrá decidir si acepta o no cuando acceda a ellos.